Live the dream: Hilde @ Thailand 2016

Koh Tao

Koh Tao (12-2/18-2) Dag 23-29

Het was een prima boottochtje van ongeveer 2 uur als we op drukke pier van Koh Tao aankomen. Net als in de boekjes. Schreeuwende taxi chauffeurs in de hoop dat ze een ritje hebben. Ik loop maar gewoon wat door en bedank netjes de opdringerige taxi baasjes. Op een gegeven moment vraagt iemand naar welk hotel ik moet en ik zeg Ban's Diving. Hij wijst en op de hoek van de pier hebben ze hun eigen kantoor én hun eigen taxi service. Heb ik mooi mazzel. Even later zitten we met een groepje achter in de bak van een pick up truck. Haren in de wind en gaan. Het is maar een kort stukje als we bij de ingang van Ban's aankomen. Er is een gedeelte links van de weg omlaag en een gedeelte rechts van de weg wat omhoog gaat. Hoort kennelijk allemaal bij t resort. Ik denk dat ik de heuvel op moet. En dat zal ik wel elke dag een paar keer doen.

Eerst worden we naar beneden gedirigeerd naar de receptie. Een hele vriendelijke dame helpt me met inchecken en ik krijg kamer 300 een topbungalow on the hill. Ik dacht; nu we er toch zijn;-).

Aangezien ik graag m'n laatste weekje hier vertoeft boek ik er nog een nachtje bij wat via internet niet lukte maar nu wel.

Met een golfkarretje word ik naar boven gebracht. Ik denk dat de Hills makkelijk 18% halen.

Als ik mijn bungalow binnenstap is het uitzicht dan ook waanzinnig. Een heerlijk bed net uitzicht op zee. Tja als we het dan toch doen. Ik heb begrepen dat ik meer in de categorie flashpackers val dan backpackers. Het verschil zit 'm in een stukje luxe in plaats van een slaapzaal(dorm) of een hostel. Ik ben graag de flashpacker;-)

Voordat de zon ondergaat wil ik nog even snel het zwembad inspecteren. Dan weet ik ook gelijk waar ik morgen naar toe moet.

Het zit dichterbij dan ik denk. Ook het restaurant voor m'n ontbijt zit dicht in de buurt. Bij t zwembad is de zon net vertrokken maar ik trakteer me zelf op een Appelsap, die persen ze hier vers en die zijn zo lekker. Ook maar gelijk een lekkere salade erbij want zoveel heb ik mag niet op. Ik kruip lekker in de lounge hoek en geniet.

Terug bij de bungalow spring ik onder de douche. Ook krijg ik nog even bezoek van een gekko. Weliswaar aan de buitenkant tegen het raam maar je schrikt toch even. Hij drukt z'n buik goed tegen het raam. Hij zoekt duidelijk verkoeling van mijn airco-gekoelde-bungalow.

S'avonds loop ik de kant op van de receptie. Onder aan de berg. Daar is ook het strand en daar zijn ook de restaurantjes. Een soort barstreet, erg gezellig, een relaxte sfeer. Ik besluit 1 kant op te lopen en te kijken wat ik allemaal tegen kom. Het is al best laat en voordat de keuken dicht is besluit ik bij de fishbowlbar wat te eten. Het is het restaurant wat ook van Ban's is.

Ik neem een lekker stuk zalm. Heb nog geen vis gegeten deze vakantie en hier durf ik het wel. Het smaakt heerlijk met verse spinazie en puree. De passion fruit mojito smaakt me ook goed.

Ik overdenk m'n vakantie en denk terug aan leuke momenten. Ik besluit dat ik op dit eiland maar eens lekker ga relaxen. Het is alweer m'n laatste week en heb zoveel gezien en gedaan. Zo'n gave ervaring. Nu is het tijd voor totale ontspanning. In de fishbowlbar begint ondertussen een bierspel en de meisjes worden dronken. Een soort kegelbaan met aan beide kanten met een laagje bier gevulde plastic glazen. Aan beide kanten staan spelers. Je probeert je pingpong balletje in een bekertje bij de overkant te gooien. Lukt het dan moet de tegenpartij die beker leeg drinken.

Ik aanschouw het en moet lachen maar geniet er ook wel van.

Aangezien mijn tafel plaatst moest maken schuif ik aan bij anderen en we kletsen de avond vol.

Ik slaap heerlijk in m'n bed.

Zaterdag breng ik door bij het zwembad en savonds ga ik weer eten bij de fishbowlbar, tenslotte was er wel leven in de brouwerij.

De bediening is erg afwezig en ziet mij bijna niet zitten waardoor de service (voor Thaise begrippen) me erg tegen valt. De bediening kijkt chagrijnig. Helaas. Minpunten. Gelukkig zijn er nog veel meer restaurantjes zullen we maar denken.

Aangezien ik zaterdag m'n knieholtes heb verband (slim) loop ik Zondag na het ontbijt richting de pier. Daar zitten ook veel winkeltjes en ik vind het wel leuk om dat ook te bekijken. Ik heb eens even zitten kijken naar de wegen en de scooters en ik zie mezelf hier nog niet echt rijden. Ik durf het hier niet aan. Heb het ook niet echt nodig want het eiland is zo klein. En zoveel wil ik niet doen heb ik me voorgenomen.

Het gedeelte bij de pier is ook erg gezellig. Hier zijn ook meer winkeltjes. Ik struin wat rond maar het is ook best warm dus al gauw zoek ik verkoeling in een restaurant voor een lekkere lunch.

Ik pak de pick-up weer terug naar 't hotel en besluit nog even langs het strand te lopen. Op een open stukje settel ik mezelf en heb goed zicht op een mooie zonsondergang. Het is valentijnsdag dus er zijn meer mensen en koppels die de Sunset bedacht hebben. Het zijn wel van die momenten dat je je dierbaren gaat missen en het einde van mn reis komt ook in zicht dus misschien daardoor die versterkte gevoelens.

Het is een heerlijk moment zo op het strand met de ondergaande zon voor je neus in het water.

Naast het stukje strand zit een leuk restaurant met lage tafeltjes waarbij je op de grond zit. En na t facetimen met Pa&Ma, dit keer een beetje ha-a-perig, besluit is daar te gaan eten. Ik plof neer aan het strand en kom naast een Engels meisje te zitten. We kletsen wat af en drinken de avond vol. Gezellig plekje, nu al. Het eten smaakt ook heerlijk. Ik laat mij vertellen waar de mooie stranden zijn. Ook verteld ze me dat alles prima te lopen is omdat het zo'n klein eiland is. Ook mango Bay is maar een uurtje. We vullen de zondavavond.

Maandag gun ik mijzelf weer een dagje zwembad en savonds plof ik weer neer bij t restaurant van zondag. Dit keer ontmoet ik een Nederlands meisje en Duitse jongen die bezig zijn met hun duikcursus. Ik trek de avond met hun op.

Dinsdag besluit ik met gevulde rugzak de wandeling te gaan maken naar mango bay. Met name het mango vieuw point boven op een berg wilde ik al heel graag zien.

Na t ontbijt rond 11.00 wandel ik weg met de kaart in de hand. Ik haal nog even wat bananen en wat chips. Onderweg kom ik al gauw nog een strip met restaurantjes tegen. Die moeten we ook nog maar even ontdekken.

En toen begon de klim.

Ondertussen werd ik al gepasseerd door menig taxi en scooter. Sommige passagiers moesten al vrij snel afstappen anders kon de scooter de berg niet op.

Vol goede moed begon ik aan de klim. Ik had me natuurlijk kunnen bedenken als je naar het hoogste punt wil wandelen, je daar ook de nodige hoogte meters voor moet maken.

Al hijgend en zwetend leg ik de nodige meters af. Ondanks dat het bewolkt is, is het toch wel heet.

Nou dat het in een uurtje te doen is. Vergeet het maar. Na bijna 1,5 uur klimmen en wandelen zie ik boven aan een stijl pad het eerste barretje. Ik drink m'n laatste water op en plof neer in de schaduw. De barjongen lacht heel schattig en is kennelijk ook blij voor mij dat ik t hier gered heb. Ik neem wat fris, vul m'n water aan en na wat foto's wandel ik weer door. Een jongen op een crossmotor heeft moeite om de berg op te komen en slipt helemaal weg. Met heel veel gas probeert hij z'n motor aan 't rijden te houden maar hij slipt alleen maar en na een paar minuten moet hij 'm toch laten vallen. Zo stijl is t gewoon. Uiteindelijk met een vriend krijgen ze hem toch weer rollend. Ik wandel verder. Het moet nog 10 minuten zijn. Uiteindelijk kom ik bij het vieuw point aan. Ik ben helemaal kapot maar... Het uitzicht is formidabel. Je overziet het strand, de zee, de bergen. Overal is het groen. Een groot ovaal glad rotsblok is het kodak plekje. Vanaf hier heb je wijds uitzicht. Een klein barretje en een houten platvorm met wat kussentjes is juist wat het zo uniek maakt.

Ik drink en eet wat om weer op krachten te komen. Ondertussen maak ik de nodige foto's en geniet van t uitzicht.

Na, ik denk, een klein uurtje stap ik weer op om door te wandelen naar Mango Bay. Dat is nog 2 km. Ik had al bedacht dat ik niet meer terug ga lopen en daar lekker de taxi neem.

Maar de tocht is nog lang niet voorbij al weet ik dat op dat moment nog niet.

Er werd mij verteld dat het nu voornamelijk bergafwaarts gaat. Wat ook wel logisch klinkt als je op t hoogste punt staat. Maar zo stijl als het eerst omhoog ging gaat t nu omlaag. Een soort 7 heuvelenloop maar dan net iets anders. Ik moet oppassen dat ik niet uitglij. Alhoewel dit minder pittig is dan berg op moet ik af en toe wel ff bijkomen. Ik krijg gezelschap van 2 honden die na t zien en proeven van mijn kaaskoekjes gezellig een stukje met me mee wandelen.

Uiteindelijk kom ik bij een pad met stenen traptreden naar beneden. Voor m'n gevoel ben ik er bijna want ik zie het blauwe water al. Maar niets blijkt minder waar. Plotseling kom ik bij een soort slagboom waar een vrouwtje geel alleen de fee voor die dag opstrijkt. Ik zeg haar dat ik naar mango bay wil. De vrouw probeert mij volgens mij uit te leggen dat mango bay niet zo mooi is maar dat het hier mooier is. Maar als ik wijs naar mango bay knikt ze flink ja. Ik betaal haar 100 baht en wandel verder naar beneden. Het zal toch wel goed zijn?

Onderaan bij t water kom ik bij t mango bay resort aan. Het is op palen gebouwd en het ligt iets boven het water. Ik kom hier even bij op t overhangende terras. 150 meter naar rechts zie ik het strand van mango bay. Er zitten ontzettende grote rotsblokken tussen het resort en het strand. Maar hoe kom ik daar? Ik hoef toch niet heel de weg terug of moet ik helemaal omlopen? Bedoelde die vrouw dat dit niet Mango bay was maar dat ik daarvoor de andere kant op moet?

Ik vraag aan een kok die even een sigaretje aan 't roken is hoe ik op het strand kom en hij zegt dat er wel een klein smal pad naar toe is en hij wijst naar de rotsblokken???

Oh neeeee moet ik daar over heen?

2 jongens voor mij lopen dezelfde route en ik zie ze stuntelen over de stenen... Het is inderdaad een smal pad en het pad is met blauwe verf op de rotsblokken aangegeven. Ik ben ontzettend blij met m'n sportschoenen. Ze zijn soepel maar wel goeie grip. Ik worstel, klim en klauteren mezslf over de stenen heen. Als je nu valt Hilde...? Na een ruim half uur kom ik bij de laatste stenen aan en ga even languit staan om de overwinning te vieren.Een groepje strandvierders kijken me aan met een bemoedigend knikje. Ik snap wel waarom.

Het is maar goed dat je niet alles weer van te voren. En uiteindelijk ga je er toch voor omdat je doel in zicht heb. Die heerlijke plons in dat verkoelende water. En wat is de bay mooi. Ik word gelijk begroet door 100 gekleurde vissen die nieuwsgierig om me heen komen zwemmen. Wat is het water op zon moment zo ongelooflijk lekker. Op het strand heeft een ander resort ook een restaurant gebouwd op hoogte. Met een mega uitzicht vanaf hun terassen.Het is inmiddels tegen 5-en en ik loop de trap op naar boven voor wat lekkers te drinken. Daar spreek ik de eigenaar en van hem hoor ik dat er een andere veel makkelijker weg is naar de bay maar dat het naastgelegen resort de bewegwijzering steeds weg haalt. Anders heeft het vrouwtje van 100 baht ook geen werk meer natuurlijk.

Leuk om te horen maar heb er nu niks meer aan. Ik heb mijn uitdaging al gehad vandaag. Pfoee.

Ik trakteer mezelf op een ritje long-tail boot terug naar het strand voor mijn resort.

Daar kom ik Sanne en Nico weer tegen van gisteravond. We drinken wat en vieren dat ze hun paddi hebben gehaald. Ik ben kapot en gaar en voldaan van de dag en neem nog even lekker een plons in t zwembad. Ik wilde eerst nog even gaan slapen en misschien nog avond vullen. Maar ik kan de slaap niet vatten en besluit lekker te gaan eten en op tijd naar bed te gaan. Morgen staat de snorkel trip te wachten dus een beetje slapen mag wel.

Woensdag word ik rond 09.30.opgepikt bij t hotel. Ik heb de tijd genomen voor t lekkere ontbijt en ben zelfs iets te vroeg voor de pick-up. Niet hoeven haasten is ook geen stress. Heerlijke ontdekking. Met de pick-up gaan we naar de pier waar we onze snorkel set krijgen en overstappen op een grote 3 decks boot. We leggen in diverse baaitjes aan waar we kunnen snorkelen. We zien wel wat vissen en als je even stil blijft drijven komt er ook genoeg moois voorbij. Het weer is niet al te best. Nog steeds heel warm maar er hangen ook wat donkere wolken. En voor we het weten zitten we in een heftige plens bui. Gelukkig duren deze maar heel kort en de verkoeling die het brengt is altijd aangenaam. Uiteindelijk gaan we ook naar de Nang Yaun islands. 3 eilandjes die door een hagelwit strand met elkaar verbonden zijn. En waar hagelwit strand is, is helderblauw water. Zo mooi!! Ik geniet van het strand en de onderwater wereld. We blijven hier 2 uur liggen dus we nemen het er van!

Aan het einde van de middag komen we weer terug bij de pier en worden we weer terug gebracht naar 't hotel. Daar neem ik eerst weer een lekkere plons bij t zwembad. Ook douche ik lekker hier. De douches hier zijn 10 keer lekkerder dan in de hotelkamers. Het is een echte regendouche. En de shampoo, conditioner en douchegel staan hier ook klaar. Na t douchen kleed ik me om en besluit ik voor mijn laatste avond naar de restaurantjes te lopen waar ik langs kwam met mijn wandeltocht. Daar zit ook de zaak su-chili welke heel goed moest zijn. Het is er ook erg druk maar voor een vrouw alleen is er altijd wel plek. Hihi.

Ik laat me de massaman curry lekker smaken en na t toetje loop ik over de barstrip langs het strand weer terug. Heerlijk eiland. Relaxte vibe!

Thuis pak ik m'n backpack weer in en rond middernacht doe ik m'n oogjes dicht. Wat een reis, wat veel gedaan en gezien. Zo gaaf. Zo'n mooie ervaring. Zoveel vrijheid. Niets aan je hoofd. Nul stress. Heerlijk hoor. Ben meer dan tevreden...Ga ook graag weer naar huis. T is mooi geweest! Maar.... eerst nog even genieten van 't laatste hoogtepuntje van mijn reis... Morgen naar 't hoogste hotel in Bangkok. Baiyoke Sky hotel! De Sky is the limit;-)

Koh Samui & strand;-))

Koh Samui 5-2/12-2 (dag 16-23)

De vlucht naar Samui verloopt soepel. Ook al was ik veels te vroeg op de airport en kwam de vlucht pas een uur van te voren op het departure-bord. Niet hoeven haasten is ook fijn.

Na een kort vluchtje van 1,5 uur komen we aan op een heel schattig Koh Samui. De 'luchthavenhal' is gebouwd van donkerbruin hout en helemaal voorzien van houtsnijwerk. Heel schattig.

Al snel heb ik m'n backpack en een minivan die me naar Lamai Beach brengt. Het eerste gedeelte heet Chaweng Beach dat is waar ik straks heb afgesproken met Wim en Fia om gezellig bij te kletsen. Zij verblijven daar in hun resort.

Ik check in bij New Hut bungalows het plekje waar ik zo naar uit gekeken heb. Eindelijk strand. En ik heb mazzel want mijn blauwe hutje staat vooraan bij de zee. Dus de tip voor seavieuw vragen werkt. En wat is t gaaf. Hoeveel kan je verlangen naar strand, de zee en zand tussen je tenen. Nou ik krijg er nooit genoeg van. En voor 800 baht per nacht (22 euro) is dit wel tot nu toe het meest relaxe plekje.

Ik gooi m'n tassen af, fris me op, kleed me om en al gauw zit ik weer in de taxi richting Wim en Fia. Wim vangt me op vooraan bij het resort. Ze hebben hier ook een schitterende bungalow met een soort zitje voor hun huisje en ook een paar stappen verwijderd van de zee. Ook is er een lekker zwembad met ligbedjes bij. Heerlijk die heb ik nog gemist. Lekkere ligbedjes. Wie weet komt er nog wat voorbij deze reis.

We praten bij over onze reis en ondertussen drinken we een lekkere verse juice.

Aangezien ze morgen naar hun volgende onderkomen gaan op Koh Pangang krijg ik hun mooie kaart van Koh Samui. Wel fijn om me een beetje te oriënteren!

Voor een hapje gaan we naar hun favoriete restaurantje. Het is klein, gemoedelijk. Eenvoudig ingericht maar elke avond stampend vol. Het heet iets met boat.

We smullen samen van 3 verschillende gerechtjes. Zo eet ik ook weer eens wat nieuws. Het smaakt ons heerlijk en we nemen ook een lekker toetje.

We kletsen de avond makkelijk vol en voldaan ga ik weer terug naar mn huisje. Dit keer met de pick-up, dat zijn hier de goedkope taxi's zeg maar. Ben benieuwd naar mn 1e nacht in m'n nieuwe hutje.

Het is heerlijk wakker worden. Ondanks m'n oordoppen hoor je toch het klotsende water van de zee. Ik ben vroeg wakker. Het is pas 07.30. Maar dat geeft niet. Ik ga eerst maar eens lekker wakker worden in m'n stoeltje voor m'n hutje. We hebben toch alle tijd.

Er is geen kip. Alleen de buurman zit buiten. Hij neemt alvast z'n ochtend duik in de zee.

Het brengt me op ideeën en voor ik het weet lig ik ook in t water. Heerlijk water is het. Niet dat je eerst moet wennen nee, je kan er gelijk in. Koppie onder. Hier kan ik de hele dag wel dobberen.

Zo lekker.

M'n maag begint ook te knorren. Dus na een douche geniet ik lekker van een latte en yoghurt met muesli en fruit in t restaurant gebouwd op palen. Alles smaakt goed hier en ze hebben hele lekkere koffie.

Er wandelen en sporten veel mensen over het strand. Je kan ook vanaf het strand zo het restaurant binnen lopen via een houten trap. Dat hebben ze slim bedacht.

Het wordt een dagje relaxen en zonnen voor mij bij het hutje.

Ondanks de bewolking blijk ik toch best verbrand dus rond 15.00 ga ik gelijk uit de zon. De paar keer dobberen in de zee en 't lezen in (ik dacht) een beetje schaduw ging toch iets te hard kennelijk. Maar goed we zijn dit gewend. Gebeurd me wel vaker.

Ik haal nog wat drinken en wat lekkers bij de 7-eleven, de supermarkt die alles heeft.

Verder blijf ik deze zaterdag lekker bij het hutje. Tenslotte had ik mezelf relaxen beloofd. (Alhoewel m'n hele vakantie tot nu toe relaxed is hoor;-)

Zondag ga ik op ontdekkingstocht. De zee is zo ruig en de golven klotsen op t strand zelfs tot aan m'n hutje. Dus relaxen hier heeft geen zin vandaag. Ruim na m'n ontbijt wandel ik t centrumpje in van Lamai Beach. Ondertussen ook op zoek naar een scooter for rent. In t centrum is niet heel veel bijzonders nog. Ik had gelezen dat ze hier op zondag een avond markt hebben. Vanavond nog maar een keer verkennen dan. Op de terugweg verken ik alvast wat scooterbedrijven. Ik wil heel graag zo'n schattig scootertje, een scoopy en niet zo'n halve mannenmotor. Op een gegeven moment vind ik er 1. Aangezien het al tegen het einde van de middag loopt en ik er savonds toch niet echt mee weg ga besluit ik morgen terug te komen.

Savonds wandel ik weer terug voor de avondmarkt en ineens is het saaie centrum omgetoverd tot een verlichte marktstalletjes-geheel. Druk en gezellig is het. Ik heb inmiddels ook trek en na alle eetstalletjes te hebben gecheckt ga ik uiteindelijk voor een lekker döner kebab met kip. Heerlijk. Op het vuistje. Met natuurlijk lekker veel knoflook.

Er is op de kruising een podium waar artiesten hun kunsten kunnen laten horen. Eerst een meisje met een klokken spel en even later laat een jongen heel wat bekende liedjes horen met alle bijgeluiden erbij alsof er een heel orkest meespeelt maar hij doet 't toch echt in z'n eentje met een microfoon. Erg gaaf hoe die dit kan. De tips zijn er dan ook in overvloed.

Ik wandel weer naar huis en maak m'n plannen voor de volgende dag. Er zijn een paar mooie watervallen te bezichtigen en die gaat we eerst maar eens zoeken. Heb zin om weer te scooteren.

Maandag huur ik na t ontbijt de scoopy-scooter en tuf ik weg over de onderste helft van het eiland. Gelukkig staat het allemaal goed aangegeven met verkeersborden.

Allereerst ga ik naar de Na muang waterfall 2, het is een park waar meer te doen is. Ik kan lopen naar boven maar voor 100 baht kan ik ook met de 4x4 naar boven. Ik kies voor t laatste. Ik moet opschieten want de auto staat al te wachten. En terwijl ik met m'n rugzak rennend bij de wagen kom zit deze bijna afgeladen vol met een vriendengroep van een honkbal team naar later bleek uit Duitsland. Ik lach in mijzelf. Zo zie je er geen 1 en zo heb je een wagen volgeladen. We kletsen en lachen wat in het Duits en natuurlijk willen ze wel op de foto 'fur meine freundinnen aus Holland(knipoog)'. We worden afgeleverd aan de voet van de berg. Samen beginnen we aan de klim omhoog. Ik neem onderweg wat meer tijd voor de foto's waardoor de mannen sneller omhoog gaan. Nu kan ik mooi m'n eigen tempo bepalen.

De klim is te doen en de waterval is schitterend. Op diverse plekken aan de zijkant kun je er van genieten.

Onderaan de bovenste waterval ga ik even lekker zitten en geniet van t uitzicht. Deze is echt hoog, de bovenste waterval is namelijk 80 meter.

Ik wandel de weg omlaag en besluit niet te wachten op de 4x4. De weg naar beneden is ook prima te doen.

Beneden pak ik m'n scootertje weer en vervolg m'n weg weer naar de Hin lad waterfall. Deze zit precies aan de andere kant van het eiland als waar m'n hutje zit.

Ik blijk het halve eiland al over gecrossed te zijn als ik bij deze waterval aankom en het is pas half 2. Ik besluit eerst wat te eten voordat ik naar boven ga en bestel lekker een kippenpoot met frietjes. Jammie!

Even later als ik aan de klim begin ben ik blij dat ik wat gegeten heb want wat een heftige klim omhoog en er lijkt maar geen eind aan te komen. Klimmen, klauteren. Over boomstronken heen, grote rotsblokken passeren, smalle paadjes omhoog en omlaag. T lijkt wel de jungle hier. Onderweg kom ik mensen tegen die zeggen dat het nog 10 minuten is. Het lijkt wel een eeuwigheid. En ik kan dan ook niet rustig aan doen. Nee ik wil gewoon doorstappen.

Uiteindelijk kom ik helemaal bezweet boven. Er zit zelfs een mannetje met een grote koelbox die koude drankjes verkoopt. Je verwacht het niet hé?. Deze man loopt dus elke dag deze route. Respect. Maar de waterval maakt alles goed. Wat een adembenemend mooie is dit. De klim is het meer dan waard en ook hier ga ik er even rustig voor zitten. Het was ook wel een workout van 3 kwartier pffff.

De foto's en filmpjes zeggen weer veel meer dan ik kan vertellen.

De terugweg naar beneden gaat natuurlijk veel sneller en is ook minder intensief.

Op de scooter trek ik nog maar wat warms aan om niet ziek te worden van al dat zweten. Je kan ook niet in je bikini lopen want dan verbrand je levend en wat dacht je van de muggen in de soort van jungle.

Het is al weer einde van de middag en ik rij op huis aan. De andere helft van t eiland heb ik voor dinsdag in de planning.

Terug bij de receptie vraag ik of ik nog 2 nachten bij kan boeken. Ik had zo bedacht dat ik t hier wel lekker vond en wilde ook nog wel de tour naar 't marine park doen. Gelukkig is m'n hutje nog niet vergeven.

Bij m'n hutje kan ik dan gelijk de accommodatie voor m'n volgende trip naar mn volgende eiland Koh Tao boeken die ik op t oog had en waarover ik getipt was via Mariska van tipsthailand.nl gelukkig is er nog een hilltop bungalow vrij met uitzicht op zee voor een prima prijs. Heb ik ff mazzel.

Savonds laat ik mij het eten weer lekker smaken in t restaurant. Soms neem ik curry soms neem ik soup of lekker een bordje gewokte groenten sweet & sour. Alles is hier lekker. En natuurlijk m'n dagelijkse portie fruit als toetje. Ananas, watermeloen, papaya en banaan. Heerlijk.

Dinsdag ga ik weer op pad en was door Wim&Fia getipt voor de 14-armige buddha in het Noord-westen van Samui. Deze moest heel mooi zijn en hadden met goed geluk en behulp van een taxi chauffeur die het wél kende gevonden. Met Google maps erbij rijd ik er heen. Onderweg een mooi stuk langs de kust, langs de mooie blauwe baaitjes. Leuke route zo. Eenmaal in de buurt rij ik er bijna aan voorbij omdat ik zo op de weg aan 't letten ben maar gelukkig zijn de beelden zo groot dat je ze niet kunt missen.

Erg indrukwekkend en inmens grote beelden inderdaad. Je voelt je er erg klein bij in ieder geval. Ik schiet wat plaatjes en de nodige selfies. Ook zit er een basisschool op het plein volop in bedrijf. Er zitten geen muren om de klassen maar gewoon een open hek om heel de school en iedere klas doet iets anders in een ander hoekje. Sporten, muziekles en taal is wat ik zo snel zie. Leuk om te zien. De kinderen zijn alle pottenkijkers wel gewend want ze lijken er niet echt door afgeleid.

Op de terugweg rijd ik bij Bo Phut de Fishermans village in. Een kleine dorpje lijkt t wel, t heeft een smalle drukke straat met aan weerszijde allemaal restaurantjes en winkeltjes. Het is goed georganiseerd en oogt gezellig. Hier kun je dus aan het strand dineren. Dat is natuurlijk ook wel erg leuk. Ik cross even heen en weer op de scooter voor een eerste indruk en parkeer hem vervolgens vooraan waarna ik lekker het dorpje in wandel. Genoeg te zien en te eten. Ik kies uiteindelijk een plekje waar ik in de open air zit met zicht op de zee. Lekker hoor.

Ik eet lekker uitgebreid zodat ik savonds niet perse weer aan de rijst hoef. Ik geniet van t uitzicht en het eten, terugwandelend trakteer ik mezelf nog op een lekker bakje 'italiaans' schepijs. Met whipped cream natuurlijk.

Ik rij de scooter naar huis. Als je gewoon rustig rijd is het prima te doen op de scooter, ook tijdens de spits. Als je maar oplet. Heb ook nog geen ongeluk gezien. Wel genoeg mensen met verband om de benen. Sommige rijden echt als idioten. Blote barst geen helm. Je kent ze wel. Ja dan vraag je er ook om geloof ik.

Woensdag lever ik netjes op tijd m'n scooter weer in.

De rest van de dag ga ik lekker verder in m'n boek op het strand. De laatste dagen waren erg bewolkt en prima voor de ritjes op de scooter dus nu de zon door de wolken komt is dichtbij t water zijn om af te koelen ook niet vervelend.

Ik regel de tour naar 't Ang thong national marine park voor donderdag. Kayakken en snorkelen zit er bij in.

Het huisje naast mij was leeg maar word al weer snel gevuld. Dit keer met 4, ja ik hoor het goed, Nederlands sprekende meiden. Alhoewel er wel een heel zuidelijk dialect klinkt. Ik meen 1 meisje te herkennen. Maar zoals altijd denk ik dat vaker dus ik ga er maar niet van uit. Savonds bij t eten gaan ze aan een tafeltje naast mij zitten. 1 van de 4 zegt dat ze dit ook prima alleen zouden kunnen doen, waarschijnlijk doelend op mij. Ik glimlach en zeg' Ja je leest alleen wat meer boeken uit' ze lachen en 't contact is snel gelegd. Even later schuif ik bij hun aan tafel. 1 stel en 2 vriendinnen. Ze zijn nu nog samen maar de vriendinnen gaan maar 12 dagen en het stel 3 weken. Ze komen uit Limburg. Aha, vandaar. We kletsen over reizen en uiteindelijk over ons werk. Blijkt dat 2 meiden bij de afdeling analyse werken bij de Politie. Hoe toevallig. Even later ontdek ik dat Sandra, welke ik meende te herkennen, 8 jaar in Gelderland-Midden heeft gewerkt. Zie je nou wel! Ze is alleen flink gaan sporten en 11 kilo afgevallen. Soms zit je best goed met je gevoel hé? Soms? Heel vaak zelfs.

We kletsen wat af en besluiten die avond wat te gaan drinken in Lamai-city.

Dat ze hier nog niet weten hoe je de westerlingen moet vermaken blijkt wel uit het uitgaan. Er zijn een paar open-air barren op een plein. We vermaken ons met zicht op dansende ladyboys of toch echte vrouwen, t blijft raden...

Ook word de bananenbar op een gegeven moment gekopieerd door de naast gelegen bar. Een halve piepshow met bananen word er gegeven en eigenlijk lachen we hun gewoon uit. Te ranzig gewoon. Maar goed dit gebeurd hier als hoogtepunt van de avond. We lachen er kostelijk om en wandelen rond middernacht weer terug. Mijn wekker gaat sinds lange tijd weer es dus op tijd naar bed.

Ik kan de slaap niet gelijk vatten en 't word een korte nacht. Rond 7 uur zit ik aan m'n ontbijt en word rond 07.30 opgehaald voor de tour.

Met de minivan gaan we naar de pier en daar ligt 1 van de grote boten op ons te wachten. Met mij hebben nog 80 Chinezen bedacht om deze tour te gaan doen dus het is een kippenhok aan boord en het eten is op voordat je er naar kon kijken. Gelukkig heb ik goed ontbeten. Straks pik ik wel ergens een banaan weg bij 1 van die spleet ogen bedenk ik me. Ze hoeven er vast niet allemaal 3 pp.

De organisatie van de boot laat wat te wensen over. We krijgen op de wal allemaal aan touwtje om de pols met een kleur. Tot daar aan toe ging het goed. Aan boord kwamen ze er achter dat ze alle Chinezen eenzelfde kleur hebben gegeven maar dat de groep hierdoor niet in 2-en gedeeld is maar meer 30-70. Dus er moet een herverdeling komen. En ze gaan iedereen weer bij langs. En dan heb je nog mensen die wel Kayakken en mensen die niet Kayakken.

Gelukkig hebben ze 1,5 uur de tijd om het voor elkaar te krijgen. Ik maak me niet zo druk. En hoe langer je meeloopt in Thailand hoe beter je steeds je geduld kan bewaren. Ondertussen krijg je wel een goed beeld hoe druk Chinezen zich kunnen maken en hoe verwarrend ze kunnen zijn. Pfoeee. Een soort Russen onder de Aziaten. En ze schreeuwen zo hard en zoveel.

Wat wel weer bijzonder is hoe en hoe snel Chinezen kunnen slapen. En op welke wijze. De boot was nog niet vertrokken of de meeste sliepen al. Bijna iedereen gebruikt de tafel om op hun armen te slapen. Een kind word ook gewoon op tafel gelegd om te slapen. Of ze gaan met hun voorhoofd leunend op de rug van hun buurman gewoon een dutje doen. Of ze knikken gewoon hun hoofd voorover en slapen zo. Wij zouden al knikkebollend slapen maar zij gewoon in 1 stand. Heel bijzonder schouwspel.

De Chinezen gaan eerst Kayakken en de rest gaan eerst de klim maken naar 't hoogte punt met uitzicht over de lagoon en de zee.

Het is een pittige klim langs een aantal trappen omhoog met hele smalle treden. De treden staan heel dicht op elkaar en heel smal. Dus goed vasthouden. Boven kom je op een houten platvorm en het uitzicht is inderdaad prachtig. Het blauw van de lagoon is heel mooi. En de uitkijk op zee is grootst. Ik schiet wat foto's en natuurlijk wat selfies.

Er zijn nog meerdere platforms maar deze is de hoogste. De trappen naar beneden zijn net zo'n uitdaging als de weg omhoog maar ook dit lukt me.

Beneden kunnen we al vrij snel de Kayak in. Ik krijg er 1 alleen voor mijzelf. We peddelen achter chef Kayak aan. Ondertussen schiet ik natuurlijk wel wat plaatjes en selfies en maak wat mooie filmpjes. Hierdoor kom ik af en toe wat stil te liggen. Gelukkig heb ik wel wat arm kracht dus kan de groep prima bijhouden. Tja je moet het natuurlijk wel thuis kunnen laten zien wat je gedaan hebt. We Kayakken langs wat overhangende grote rotsen. Een leuke tocht. En leuk om te doen. In je eentje is t best zwaar door de flinke golven dus ben blij als we weer terug zijn. Had t overigens niet willen missen.

Aan boord staat de lunch op ons te wachten waar eerst natuurlijk alle Chinezen van hebben gegeten, maar gelukkig is er nog wat over gebleven. Ik heb trek en eet m'n volle bord rijst met groente en aardappelen in een currysaus helemaal leeg. Ook hier hebben ze aan 't fruit gedacht.

Na de lunch varen we naar de beach waar de eerste groep over een uur weer word opgehaald. Je kunt er snorkelen of op de beach je vermaken. Om van de grote boot naar 't strand te gaan stappen we steeds over op een long-tail boot waar 10 plankjes in zitten waar je met 10x4 op een boot kan. Ik zit bij de eerste groep maar dus ook bij een boot vol Chinezen. Ik voel me heel even een bootvluchteling. Gelukkig hoeven we maar een kort stukje.

Aangezien de Chinezen als aasgieren op de snorkel equipment duiken rest mij niet anders dan lekker op het strand te gaan luieren. Komt goed uit met die paar uurtjes slaap van vannacht. Ik besluit ook gelijk dat ik met de laatste long-tail boot weer terug ga naar de grote boot dus ik heb ruim anderhalf uur en minder kans op Chinezen. Heerlijk.

Het contrast met alleen reizen word wel even heel groot vandaag.

Na t relaxen op de beach gaan we weer terug naar de grote boot (bovendek, tussendek en benedendek) en zetten we de terugreis in.

De Chinezen zijn gelukkig een stuk rustiger alleen hun hele jonge kinderen niet. Dus de terugweg word zoute zeelucht met zure Chinese kinderen met tranen. In plaats van dat 1 iemand zich bemoeit met zo'n huilend jochie, (bijvoorbeeld de moeder zelf?), wat waarschijnlijk gewoon heel moe is, gaat zon kind van oma naar opa naar tante en vervolgens trekt oma er weer aan omdat die nog wel een manier weet hoe je stil krijgt.

Ik schud m'n hoofd. Smeer m'n gezicht nog maar eens in, draai me om en ga lekker over de rand hangen turend naar de zon in de zee... Weer een ervaring rijker.

Rond 18.30 kom ik helemaal gaar terug bij het huisje en daar spreek ik de meiden weer. We kletsen bij en ze hebben ook mijn tour van vandaag voor morgen geboekt. Omdat ze toch niet op stap gaan besluit ik ff een dutje te doen. Ik ben zo gaar van de dag. En later op de avond schuif ik in het restaurant bij hun aan.

Ze gaan op tijd naar bed en ik ga m'n tas alvast inpakken. Ik lig er vervolgens op tijd in. Heb zin om te slapen. Gelukkig hoef ik er niet vroeg uit.

Ik word pas om 10.30 opgehaald dus sochtends kan ik nog heerlijk rustig aan doen. Ik ontbijt voor de laatste keer in het heerlijke restaurant en neem afscheid. De minivan is er op tijd en na mij halen we nog op een aantal plekken mensen op. Rond 11.15 uur komen we bij de pier aan. Ook de boot naar Kho Tao gaat pas om 12.30 mooi moment om m'n blog bij te werken. Ik neem nog een lekkere omelet voordat we vertrekken en onderweg in de boot type ik verder aan m'n blog.

Op naar een nieuw eiland... Nieuwe belevenissen... Waarschijnlijk m'n laatste deze vakantie...

Chiang Mai

Chiang Mai - Zo tm Vrij (dag 12-17)

Het voordeel van een hotel is dan weer dat je een goeie douche hebt, een minder hard bed, een lekker zwembadje met ijskoud water (lees; te koud) dus ik kan het voor mezelf wel goed praten dat ik even wat 'luxer' doe.

Ik heb de laatste kamer en krijg daarom gratis ontbijt aangeboden voor de volgende dag. Volgens mij hebt ik gewoon een kamer geboekt waar het ontbijt bij in zat maar goed daar komen we misschien nog wel op terug.

Mijn kamer zit bijna naast de deur naar het zwembad dus ik vind het helemaal prima dat dit de laatste kamer is.

Nu de zon nog schijnt wil ik er dan ook even goed van genieten en neem een plons, althans ik stap eerst voorzichtig met m'n benen en aangezien de temperatuur van t water onder 0 voelt word het geen onderwaterdipping. No way, maar dit is ook al lekker. Ik relax wat en rond de klok van 19.00 spring ik lekker onder de douche. Op zondag is een drukke winkelstraat omgedoopt tot een grote markt met allemaal kraampjes, de sunday walking street heet het dan toepasselijk. Ik baan mij een weg door de drukte en kan over de hoofden lopen zo druk. In het midden van de weg zitten allemaal (vooral gehandicapte) mensen een instrument te bespelen, om de 30 meter zit er weer iemand op de straat. De een zingt de ander speelt viool. Best sneu. Een paar blinde, iemand met een verbrand gezicht, iemand zonder benen. Moet dat nou denk ik. Ze zijn bijna een attractie.

Maar goed. Het hoort bij het straatbeeld kennelijk. Ik krijg niet de neiging om geld te gaan geven. Of is dat raar vraag ik me af.

Ik had 2 opties voor een restaurant in gedachte. Een klein zaakje genaamd angels secret, na wat heen en weer lopen en met een Google maps op m'n telefoon die ook een beetje de weg kwijt is (wel ideaal hoor m'n gps bij me) bleek deze gesloten.

Oké op zoek naar optie 2, de Italiaan. Ik had al gezien dat het eten hier op straat meer Chinese invloeden had dan Westerse dus ik ging voor safe voordat ik zometeen gebakken inktvis aanzie voor een lekkerbek;-).

Het word dus de Italiaan en aangezien het vanavond alweer bonte avond is(zoek een excuus) ga ik voor een 3 gangen menu, wat bruchetta's vooraf een heerlijke salade of the house met verse vruchten erin en een pasta funghi (met champignons)

Ik wilde nog voor de tiramisu gaan maar door een miscommunicatie met de ober, ik wilde nog wachten maar hij dacht dat ik toch geen dessert wilde, was de keuken uiteindelijk al dicht. Dikke pech voor Hillie.

We wandelen terug naar t hotel en rond middernacht doe ik m'n ogen dicht. Wat een heerlijke nacht in een lekker bed. Dit doet me goed en m'n rug vind t ook veel leuker.

Vandaag heb ik mezelf een rust dag gegeven aan het zwembad. Om alvast een beetje te wennen aan het leven op de eilandjes in het zuiden van Thailand. Ik ben aan t bedenken waar ik na Chiang Mai heen ga. Het weer in het zuiden is minder mooi dan in het noorden maar in Chiang Mai blijven is geen optie. Deze stad is te druk voor mij. Zeker vergeleken bij mijn dagen in Pai.

Ik heb mail contact met Wim en Fia en het weer bij hun is gelukkig weer omgeslagen, het is nu snikheet zelfs.

Ik besluit om naar Koh Samui te vliegen. Omdat de prijzen per dag omhoog schieten hak ik de knoop door en regel een vlucht voor vrijdag 5 februari. Ook heb ik er gelijk een leuk onderkomen bij geboekt. Nu heb ik wel mazzel en is het geen waar ik wel graag naar toe zou willen nog vrij. Het heet New Hut bungalows op Koh Samui.

Ik boek voor 5 nachten dan ben ik gelijk onder de pannen. Het geeft ook wel rust dat ik dit nu geregeld heb. En nu ik toch bij het zwembad lig gaat al het zoekwerk niet ten koste van m'n dag. Ik heb ondertussen gecheckt of ik tot vrijdag in het hotel kon blijven en dat blijkt geen probleem.

Ik wil heel graag ziplinen en heb gelezen dat Chiang Mai hiervoor uitstekend geschikt is met al hun bossen in de buurt. Er zijn veel aanbieders maar ik ga op de tip van de site TipsThailand.nl af en dat is eagletrack. Ik boek bij hun de golden package voor dinsdag. En nu we toch bezig zijn ook gelijk maar de cooking class die ik heel graag wil volgen voor woensdag.

De rest van de dag ontspan ik lekker bij het zwembad, lees wat, app wat, slaap wat, kletst wat... Prima dagje zo.

Savonds wandel ik weer door het stadje, bij m'n vorige wandeling was ik een Indian restaurant tegen gekomen en deze stond ook in de lonely planet toevallig en daar heb ik m'n zinnen op gezet voor vanavond. Ik ben best laat omdat ik stiekem toch een dutje nog gedaan heb. De man van het restaurant maakt alles vers en staat alleen hij excuseert zich maar ik heb toch best snel mn eten. Ik pak tegenwoordig gewoon m'n ereader erbij om zo de tijd te doden.

Het smaakt heerlijk en het is net iets te pittig maar ik bijt me er door heen. Het smaakt gewoon zo lekker. Ik kan het niet allemaal op maar dat hoeft ook niet. In Thailand is het eerder beleeft om niet alles op te eten anders denken ze dat je niet genoeg hebt gehad. Komt goed van pas nu.

Dinsdagochtend sta ik al vroeg op om nog even een goed ontbijt te pakken ergens voordat de taxi me ophaalt. Ik vind ergens een prima ontbijt plekje en laat de yoghurt met muesli en fruit me goed smaken.

Rond 09.00 uur zou ik worden opgehaald dit word uiteindelijk 09.45 ook prima. Pakken we gewoon weer de ereader.

Met een busje vol gaan we een uurtje rijden waarna we aankomen bij de locatie.

We krijgen een tuigje, helm met leuke muts een soort verkorte wandelstok, dit blijkt later m'n rem te zijn?? Een flesje water in een houder krijgen we omgehangen en met een clubje van 4 rijden we richting het start punt. Daar introduceren 2 jongens genaamd Nu en La zich als de redders van de dag. Ze maken grapjes en leggen de regels uit. We moeten wel goed luisteren want alleen zij kunnen ervoor zorgen dat we heel terug komen vandaag. Ik vraag of iemand van hun foto's en/of filmpjes wil maken. Ze willen dat wel maar met 1 camera. Ik ben de enige die ook kan filmen met de camera dus iedereen is helemaal blij als mijn camera gebruikt mag worden (Thanks Ray) uiteindelijk 200 foto's en 15 filmpjes, ik bedoel maar vet gaaf!! De jongens leggen ons lekker in de watten vandaag. Heerlijk eindelijk weer even lachen.

Ik heet de rest van de dag Hilde Prinses, ook goed;-)

Het parcours is super gaaf en dit had ik van te voren niet kunnen bedenken. We ziplinen van boom tot boom waarbij we steeds goed worden gezekerd. Als Nu aan de overkant hard roept; break! Dan gebruiken we de verkorte wandelstok op het gespannen draad om onszelf af te remmen. En als er word geroepen no break, laten we weer los. Dit voorkomt dat je keihard op het volgende platform aankomt. Zolang je je benen maar netjes naar voren houd gaat alles goed. Sowieso gaat alles heel veilig heb ik al snel ik de gaten. Ook gaan er stukken naar beneden (abseilen) waarbij de jongens ons gewoon met een vrije val verassen van zo'n 15 meter en ons vlak voor de grond laten stoppen. Heel gaaf en ook best spannend maar wel super kicken. Af en toe zit er ook een touwbrug in het parcours of een variant hierop met ronde boomstam-plakken waar we over heen moeten stappen van de ene boom naar de andere. Genoeg variatie waarbij de zipline over een vallei van wel ruim 70 meter toch wel hoogtepunt was, ik schat op minimaal 150 meter van de grond af zoeven we over de vallei. Echt te gek gaaf wauw. Chiang Mai heeft ineens me een herinnering voor het leven gegeven. Super vet. Na ruim 2 uur zoeven komen we met zijn allen bij de (happy) end aan en wandelen we weer terug naar de basis. Onderweg komen we nog een super mooie waterval tegen die ik nog mooi even mee pak. Haha.

Al met al een supergave ervaring en een echte aanrader. Geschikt vanaf 5 jaar dus iedereen kan t.

We lunchen nog met z'n allen, krijgen een T-shirt en een certificaat en we staan nog op de foto die we voor 100 baht kunnen kopen wat ik doe. We wisselen emailadressen uit voor de foto's en de filmpjes en gaan weer terug naar ons hotel waar ik aan het zwembad ga nagenieten van deze vette ervaring.

Savonds wandel ik nog even het stadje in en ga ik op aanraden van Michelle die ik had ontmoet eten bij Bamboo Restaurant, Thais. Het eten smaakt prima en ik wandel met een grote boog terug maar t hotel.

Woensdag word ik sochtends rond 09.00 opgehaald en ik sta weer vroeg op en ontbijt nog even wat dit keer alleen cornflakes met melk want ik zal wel genoeg krijgen vandaag.

We krijgen eerste een rondleiding over de markt en uitleg over allerlei groenten en specerijen. De groente die ik zo lekker vond in m'n soep zie ik hier liggen en dit blijkt eggplant. Hebben we dat raadsel ook weer opgelost. Na de markt gaan we naar de keuken waar we zelf mogen kiezen wat we willen maken, voor elke gang zijn er 3 keuzes. Ik kies voor de pad Thai, de springrolls, chicken soup in coconut milk, green curry en als toetje mango met sticky rice, iets wat hier heel veel gegeten word.

Het eten word heel eenvoudig en snel bereid blijkt. Wij bakken vaak eerst het vlees en gooien er dan van alles bij. Hier beginnen ze met de kruiden of de coconutmilk en gooien dan de kruiden of de coconutmilk erbij en dan pas het vlees. De kruiden geven heel snel hun smaak af aan de coconutmilk waardoor je de flavours goed proeft. Elk gerechtje mogen we zelf opeten, ik houd het bij een paar hapjes. In totaal 5 gangen dus ik doe het rustig aan. Heb net ontbeten en ben nog niet gewend aan warm eten zo vroeg.

We maken ondertussen een beetje kennis met elkaar en hebben plezier met z'n allen.

Het is een leuke ontspannende dag en zie de foto's voor het resultaat.

Aan het einde van de middag komen we weer terug bij het hotel en ik heb nog 2 uurtjes voordat de zon verdwijnt dus ik plof nog even lekker neer bij het zwembad. Ik doe per ongeluk een dutje. Jemig wat slaap ik veel. Haha.

Savonds verwen ik mezelf op een stukje vlees bij een mooi restaurant met uitzicht op de rivier. Riverside Restaurant. Getipt door meerdere. Ik pak de tuk-tuk er naar toe en ik laat mij de fillet mignon lekker smaken. Eindelijk weer eens mayo bij de friet want dat kennen ze hier niet. Ook de tiramisu moet ik proberen. M'n maag is al dat Europese warm eten helemaal niet gewend. Ik zak lekker onderuit en onder het genot van een cappuccino geniet ik van het uitzicht op de rivier. Een tafel voor 1 bij kaarslicht, tja je moet het zelf gezellig maken.

Ik lig er een keer op tijd in en m'n ogen gaan ook op tijd dicht. Lekker uitslapen heb ik mezelf beloofd. Maar ja wie vroeg gaat slapen is ook vroeg wakker en rond 7 uit doe ik als eerste m'n ogen al open. Gelukkig lukt het me om nog even verder te dommelen. Heerlijk hoor.

Ik besluit lekker relaxed te gaan ontbijten bij 1 van de leuke zaakjes in de buurt dan kan ik m'n blog ook even bijwerken.

Zo gezegd zo gedaan, ik kruip lekker op de bankjes bij juicy4you, een kleurig zaakje met lekkere gezonde juices. Ik pak een muesli ontbijtje en een vers geperst sapje met een lekkere latte. Relaxdag is begonnen. Ik werk m'n blog bij en bel en app met Nederland. Ik pak ook gelijk maar een gezonde omelet mee als lunch en vlak na de middag wandel ik weer terug naar t hotel waar ik de rest van de middag lekker luier bij het zwembad. Ik lees m'n Linda maar eens uit anders zit tie ook voor niks in m'n backpack. Na m'n middagdutje loop ik redelijk op tijd het stadje in voor m'n laatste avond in Chiang Mai, de bonte avond. We gaan helemaal los; bij de Italiaan. Heb daar zo lekker gegeten afgelopen week dat het water al in m'n mond loopt bij de gedachte en aangezien er weinig streetfood is neem ik het er lekker van hier, voor 12 euro alles erop en eraan, het is tenslotte vakantie;-)

Vrijdag ben ik op tijd wakker, m'n vlucht naar Koh Samui gaat om 14.10, ben wel toe aan strand dus op naar de bounty-eilanden!!

Nachttrein & Paaaaaaaai;-)

Dag 7&8-12 (Nachttrein, Pai)

Het is inmiddels best fris en we(ik) trekken de sokken alvast aan en een lekkere fleecetrui. Iedereen verzamelt zich langzaam voor de nachttrein. Ruim na 22.00 eind de trein het perron binnen en er wordt hard Chiang Mai geroepen. In de trein zijn er cabines van 4 bedden, 2 stapelbedden tegenover elkaar. Overdag zijn dit gewoon 2 bankjes. Iedereen zit of slaapt al verscholen achter de gordijntjes en mijn bedje word ook snel opgemaakt. Best een ruim bedje. Zelfs stroom naast m'n bed. Luxe hoor. Ik maak me klaar (lees warm aankleden) voor de nacht en nestel me in. De trein hobbelt best wel en gaat niet echt hard, nu snap ik waarom hij 12 uur doet over 500 km. Met m'n oordopjes in en oogmasker op dommel ik wat weg. Ergens slaap ik ook nog wel wat. Het is een hele belevenis in zo'n kleine ruimte afgezonderd van de rest door de gordijnen, had t dan ook niet willen missen. Rond 07.30 word m'n ontbijt gebracht. Ik heb zin in de koffie die er bij zit. Ik open de gordijntjes voor de raampjes en tuur naar buiten en word zo langzaam wakker, slurpend aan m'n koffie...

Rond 10.00 zijn we dan ineens in Chiang Mai. De zon schijnt... Good morning!

Op zoek naar het busstation naar Pai. Er staan allerlei tuktuk chauffeurs te roepen of ik een lift wil want het is een stukje lopen volgens hun, wel 4km maar na een nacht liggen heb ik wel zin in een wandelingetje. En tenslotte word je toch opgelicht door die chauffeurs dus die 4 km zal ook wel meevallen. Wat ik even vergat is dat met een backpack van 14 kg en een rugzak van ongeveer 5 het toch wel heel anders wandelt dan. En wat ook niet gelogen is, is dat de trip 4 km is. Waarschijnlijk had ik voor 200 baht (5 euro) me kunnen laten brengen. Op zich ging t wandelingetje prima. Me rug vond t iets minder leuk dus de volgende keer toch maar gewoon voor makkelijk gaan. Omdat ik internet op m'n mobiel heb loop ik er zo heen met Google maps. Ideaal. Het is even zoeken op het busstation maar na een half uurtje heb ik m'n busticket te pakken. Voor 150 baht een ritje van 3 uur. En wat voor rit; een bergachtig gebied met allemaal haarspeldbochten maar de weg is heel breed en er ligt nieuw asfalt. En daar geniet de chauffeur ook heel erg van. Hij waant zich heel even in de huid van de nieuwe F1 driver. Binnen no-time zijn er 2 mensen aan boord aan 't kotsen. Ik zat voorin (het voordeel van alleen reizen, yeeaah) maat sta m'n plek af aan een meisje wat bijna geel kleurt van ziek zijn. Ik geef haar wat van m'n reispilletjes. Ik heb zowaar nergens last van en kan zelfs ondertussen m'n nieuwe onderkomen uitzoeken op booking.com via tipsthailand.nl helaas zijn m'n favorietjes al bezet maar er is nog een leuk idyllisch huisje over dichtbij in het centrum. Ook niet verkeerd. Ik boek gelijk voor 4 nachten. Op de helft van de race stoppen we voor een pauze die iedereen ook wel hard nodig heeft om bij te komen. We denken dat de chauffeur zijn schedules moet halen en daarom zo overdreven hard rijd. Gas geven in de bochten en inhalen waar het niet kan. Dat dus. Na de pauze mag ik weer voorin.

Rond 14.30 komen we aan in Paaaaaaaaaii. Op een iniminibusstation. Het mag geen naam hebben.

Op het busstation had ik 2 zussen (25/29) ontmoet uit Nederland. Zij gingen toevallig ook naar hetzelfde onderkomen. Dus konden we samen oplopen. Het blijkt een guesthouse vlak naast de hoofdstraat. Eerst moeten we door het open air restaurant en ineens lopen we een groene tuin in waar 7 schattige huisjes staan en een dorm (slaapzaal). De mijne heeft een eigen badkamer, wel zo lekker. Ook hier zeggen de foto's meer dan ik kan vertellen. Ik pak eerst een lekkere douche. Na zo'n rit in de nachttrein en in de bus mag dat ook wel. Het is bewolkt en voor Paaaise begrippen erg koud. Ik ga vervolgens op ontdekkingsreis door de stad. Het eerste wat ik zoek is een laundry. Ik wil even wat vaak gedragen kleren wassen. Ik beland bij een wasautomaat wat op dat moment prima vind. Ik weet dat ze voor net zoveel geld (50 baht) je hele was drogen en strijken en vouwen maar goed nu heb ik het met een uurtje weer mee naar mn huisje. Ook wel lekker. Ik wandel door de hoofdstraat voor een eerste indruk. Wat veel kleine restaurantjes en kleine winkeltjes hoe schattig. En wat veel hippies?? Ik strijk neer bij het restaurant op de hoek en neem een lekkere verse juice en wat loempia's. Nadat ik m'n was weer heb opgehaald doe ik heel even een tukje;-)

Rond de klok van 20.00 word ik wakker, time to get some food!!Ik heb niet zo heel veel trek en verwen mezelf met toetjes. Banane-roti. Gebakken deeg met plakjes banaan erin om en om gebakken met Nutella erop. Bah bah. Ik loop nog een rondje door Pai-City en bij een bar hebben ze een soort jam-sessie en daar drink een mojito. Ik geniet even van de muziek en de blanke zangeres die rapt. Ook de mondharmonica komt er nog aan te pas. Leuk tafereel met heel veel hippies of mensen die proberen een hippie te zijn. Na m'n drankje ga ik lekker naar bed en op de mojito maak ik een goede nacht op een keihard bed.

Donderdag zoek ik een lekker restaurant op voor m'n ontbijt. Ik was getipt voor Boomelucious cafe waar ik een muesli met fruit en yoghurt eet en ook maar een omelet. Ik heb zo'n trek. Vind je t gek als je de avond ervoor maar 1 toetje op hebt als avondeten. Het smaakt uber lekker en echt heel gezond. Een goeie tip waar ik de rest van de week nog vaker van ga genieten.

Er word veel met scootertjes gereden in Pai en ik denk dat ik het hier ook wel durf. Voor 180 baht per dag (4,50) kun je er 1 huren incl verzekering. De lonely Planet tipt Aya service en deze zit midden in het centrum. In eerste instantie huur ik m voor 2 dagen. Ik zie een heel lief roze scootertje staan en heb m'n zinnen er op gezet. Anderen krijgen er gewoon 1 aangewezen maar madame wil natuurlijk die roze, die, die, jaaaa!!

Ik had mezelf vandaag een rust dag beloofd en had gelezen dat er in de buurt een openbaar zwembad is waar je voor 60 baht kan vertoeven. Je krijgt een matje waar je op kan liggen. Ik installeer mijzelf en neem het er van! Rond de klok van 18.00 sluit het bad. Ik rij terug naar het huisje en neem een douche, tut me op en wandel het dorpje weer in om wat te eten. Vanaf einde middag gaat de straat op.slot voor auto's en staat iedereen z'n etenswaar uit in zijn kraampje. Zoveel soorten zoveel smaken. Ik heb zin in iets met vlees en rijst en ga voor Indian food. De tika massala. Ik vraag aan de jongens die al aan het eten zijn of het pittig is en een Nederlands meisje antwoord mij in het Nederlands dat het niet pittig is. De ontmoeting met Wendy is gemaakt. Later zal ik haar bij toeval weer zien, weet ik dan nog niet. Het smaakt heerlijk en inderdaad niet te pittig. Uiteraard hoort hier als desert weer een bananenpannenkoekje bij. Het is inmiddels al tegen 22.00 en ik besluit lekker op tijd naar bed te gaan zonder mojito. Ik heb het geweten want heb erg slecht geslapen. Volgens mij ben ik gewoon niet moe genoeg om zijn vroeg in bed te liggen. Maar aangezien ik er vrijdag lekker met de scooter op uit wil, wil ik toch een beetje op tijd naar bed.

S'ochtends na m'n latte + ontbijt (muesli bij Boomelicious) tuf ik weg richting de Pai Canyon. Ja idd een parodie op de echte. Na 20 km en wat zoeken kom ik bij deze toeristische plek aan. Een kleine klim naar boven met bovenaan een super mooi uitzicht over de 'valley'. Je kan een kleine route lopen om zo over de Canyon te lopen maar niet geheel zonder gevaar. De paden zijn soms heel smal en stijl. Ik had gelezen dat het te doen was.Ik besluit een rondje klimmen en klouteren te doen. De foto's zeggen weer meer dan woorden. Het is hier en daar best glad maar gelukkig zit er grip onder m'n sportschoenen en helpen deze me heel erg.Ik maak mooie foto's en op t hoogste punt rust ik even uit en drink m'n waterflesje half leeg.

De sunset schijnt hier heel mooi te zijn rond 18.00 dus ik besluit dat ik straks terug wil. Dan hoef ik het heldhaftige rondje niet meer te doen;-) Ik had ook gehoord dat er in de buurt nog een mooie waterval moest zijn dus die zoek ik op. Met een vage routebeschrijving van de verkoper van het kraampje bij de Canyon ga ik verder met m'n roadtrip. Via een rit door de bossen kom ik ook langs Landsplit. Het land van een boer (fruitteler) is in 2008 plotseling gaan splijten, echt meters diep en hij was hierdoor heel verdrietig. Vervolgens heeft hij er maar gewoon een attractie van gemaakt waardoor er nu heel veel.toeristen zijn land komen bezoeken. Je krijgt van alles wat gratis te proeven van alles wat hij teelt en je mag doneren wat je wilt. Het bedrijfje werkt met volunteers. Zo werden we geholpen door een Zweeds meisje.

Op de terugweg van de watervallen ben ik hier wezen kijken en wat gegeten en gedronken en hier kwam ik dus Wendy weer tegen die graag even Nederlands wilde kletsen. Ze was alleen op reis maar trok al een geruime tijd met een aantal Canadezen en Amerikaans jongens op dus ze was blij met Nederlands vrouwelijk blond zeg maar;-) We hebben even gekletst en nummers uitgewisseld ook al had ik de behoefte voor nu om verder te reizen, je weet maar nooit.

De waterval Pam Boo was ook heel mooi. Ik heb wat leuke kiekjes gemaakt maar echt zwemmen hier was niet aan mij besteed.

Na Landsplit ben ik dus weer verder gereden terug naar de Sunset van de Canyon. Onderweg nog even gestopt bij de Strawberry Farm waar ik de 2 zusjes weer tegen kwam. Ze vroegen of ik vanavond zin had om wat te drinken want het was hun laatste avond in Paaai. Ze gingen zaterdag met de bus terug naar Chiang Mai voor een paar dagen. Dit plan had ik bedacht voor zondag.

Ik was niet de enige die de Sunset had bedacht bij de Canyon. Samen met nog 100 Chinezen stonden we op de berg en van die 100 Chinezen hadden 50 hun statief al uitgestald. Vele waarschijnlijk voor de eerste keer. Ze bleven niet bij hun statief staan maar eisten zo wel hun plekje op. Net zoiets als handdoekjes neerleggen bij het zwembad??

Ik ga maar even zitten op een bankje om het allemaal gade te slaan. Voor mij zijn de Chinezen nu even de attractie.

De zonsondergang is idd heel prachtig. Normaal zou je arm in arm met je liefje zitten... Ik maak wat foto's, zuig het moment op laat wat herinneringen aan me voorbij gaan en geniet. Het is anders maar niet minder mooi. Na de zonsondergang word het al gelijk fris en ik rits m'n pijpen weer aan m'n afritsbroek en trek m'n hoody aan. Heerlijk zo goed voorbereid. De terugweg is bekend en ik tuf lekker door.

Thuis ga ik lekker douchen en wandel t stadje. Ik laat een briefje achter bij de zusjes met m'n nummer en dat ik even wat ga eten. Dit keer ga ik voor een jacked potatoe van de gril met daarop allerlei groenten, advocado en sour cream en kaas. Heerlijk. Wat ik ook niet kan laten staan zijn gegrilde groenten in een bakje van bananenbladeren. Bekende en onbekende groenten overgoten met een beetje kruidige jus. Jammie!

Ik loop weer terug naar 't huisje en ontmoet daar de zusjes weer en samen zoeken we een barretje waar we lekker onderuit zakken in de kussens. We gaan weer voor de mojito en de malibu passion fruit mag er ook zijn;-) De zusjes hadden al even gespeculeerd en schatten me 32 maar door mn verhalen zou ik ook wel eens 35 kunnen zijn. Nu al geslaagd deze vakantie. Hahaha. We kletsen wat af en van alles komt aan bod, like girls do;-)Rond middernacht wandelen we terug en kruipen we ons bedje in.

Als de zusjes al lang en breed in de bus zitten word ik een keer wakker. Ik vermaak me de eerste 2 uur met het zoeken naar een onderkomen in Chiang Mai. Het blijkt niet zo makkelijk. Later begrijp ik waarom. Ik schakel de hulp in van vrienden op Facebook maar helaas ook al hun tips blijken volgeboekt. Wil graag in de oude stad zitten met een zwembad voor weinig of eis ik dan teveel;-) Ik bedenk me dat het zonde van mn dag is en ik kan vanavond ook nog wel even kijken.

Vandaag staat een bezoekje aan de hotsprings op de planning.Ik fris me op en nadat ik m'n ontbijtje bij t Pai Cafe goed laat smaken tuf ik alweer het dorpje uit. De hotsprings is ongeveer 20 km rijden. Het is best heet en waar ik eerst met een hemdje rijd trek ik even later toch maar m'n hoody aan anders verbrand ik levend. En mn armen zijn toch al bruin.

T bezoekje aan de hotsprings is ook een aangename belevenis. Heel warm water. Ik maak wat foto's en filmpjes en omstanders helpen me ook met wat mooie plaatjes. De onderwater camera met zelfontspanner van Ray (lief!) doet goed z'n werk hier! Ik poedel nog even lekker in t water en App wat met Nederland, er zijn er toch best veel van jullie vroeg wakker of nog aan het werk, gezellig hoor!

Na de hotsprings hoor ik dat er nog een waterval in de buurt is. Ik volg de route die me word verteld. Onderweg kom ik langs een paar olifanten kampen, hier vangen ze olifanten op en verzorgen ze en worden dus niet gebruikt om op te zitten. Sommige staan los, sommige aan de ketting... Vraag me af waarom...

Ook kom ik onderweg een pompstation tegen ter grootte van een gokkast. Vraag me af of dit een hint is. Ik heb nog best wat benzine maar hoeveel? Ik stop bij 1 om te kijken of het überhaupt voor de brommert is. Kort daarna komt er al een blanke man, type schaapherder, aan op een scooter met een wit, gele poedel op schoot. Ook een andere blanke man stopt en ze leggen me uit dat de pomp 3 keer zo duur is als verderop in het dorp. Ik vertel dat ik op zoek ben naar de watervallen en ze vertellen dat ik de verkeerde kant ben opgestuurd en dat deze route heel erg om is. De schaapherder wie John blijkt te heten en de andere man die zich later voor stelt als G. Spreek uit GEE op z'n Nederlands dus. John kijkt op m'n benzinemeter en zegt dat ik nog meer dan genoeg heb en nog wel een wereldreis kan maken. Ik ben gerust gesteld. Ook krijg ik de tip niet aan m'n rechterrem te komen. Daar gebeuren al die ongelukken van net al die jongeren die ik het verband lopen in Pai. Door mn Engels heeft G door dat ik uit Nederland komt. We kletsen nog wat verder. John heeft een guesthouse en G is er gister net gearriveerd. Hij zegt dat hij 6 jaar geleden uit Nederland is weggegaan vanwege de mentaliteit. Haast, stress, veel geld verdienen etc. inderdaad datgene waar men hier geen last van heeft en zich er in ieder geval niet druk om maakt. Mn gevoel zegt dat deze man Nederland is ontsnapt en hier van z'n pensioen leeft. Nu snap ik ook dat hij alleen zegt dat hij G heet. Waarschijnlijk kiest hij voor anonimiteit.

Ondertussen is de juiste route naar de waterval best wel een eindje en een ritje naar 't zwembad is ook een aantrekkelijk gedachte. T zwembad wint en even later lig ik koppie onder in t zwembad. Een mooi moment om weer even verder te gaan met zoeken naar een hotel in Chiang Mai. Nu ik m'n keus heb gemaakt om zondag te vertrekken wil ik ook graag weten waarheen. Uiteindelijk met behulp van reisverhalen en Google heb ik eindelijk een hotel gevonden wat aan m'n wensen voldoet. In de oude stad met zwembad. Ik kan hier maar 3 nachten boeken. Dat doe ik toch maar. Ik kijk eenmaal daar wel weer verder. Waar ik in Pai voor 20 euro per nacht zat. Zit ik nu voor 33 euro per nacht. T was leuk geweest als het weer voor 20 euro kan maar soms is t niet anders. T blijft goedkoop. En anders kom je al snel op een slaapzaal te liggen of iets met een gedeelde badkamer en dat heeft niet mijn voorkeur. Tja keuzes.Het geeft wel rust nu ik wat heb gevonden. Nu kan ik ook m'n busticket gaan regelen.

Zo gezegd zo gedaan.

Thuis ga ik even douchen en tut me op voor de laatste avond. Ik heb nog in de gepofte aardappel en een lekkere latte verder geen wensen dus ik hoop dat het standje er wel staat vanavond. Ik heb mazzel en even later smul ik weer. Ik lik m'n vingers er bij af. Doordat ik t voor t kraampje op eet wekt dit nieuwsgierigheid en kennelijk vertrouwen bij andere toeristen en binnen on-time heeft ze 5 klanten. Ik krijg een extra brede glimlach als ik haar lachend bedank voor t eten: sa-wa-dee-kaaaaa en maak de bijpassende buiging.

Voor m'n latte had ik ook al een café ontdekt en net als ik zit komt de vriend voorbij van t meisje wat zo ziek werd in de bus. Hij schuift aan. Hij is van Californië. Wauw. We kletsen wat en achter hem zit een jongen die qua hippie stijl past in Pai maar als je zou zeggen dat hij zo uit de bijbel stapt geloof je t ook. Wijde broek wijde paarse bloes, lange donkerblonde krullen en een baard waar hij rondjes in draait met zijn vingers.

Hij is zijn bankpas vergeten in de automaat. Hier komt namelijk eerst je geld en daarna pas je pas eruit. Hij probeerde voor hulp te bellen. Hij weet geen eens z'n eigen thaise nummer. Ik help hem. Hij heet Douglas. Hij gaat zo de bar met een vriend en invites me. Ik bedank. We kletsen nog wat over het alleen reizen en even later gaan we ieders weegs.

Thuis pak ik al bijna al m'n spullen in en maak een redelijke nacht. Word wel voor de wekker wakker maar goed die ging ook pas om 09.00uur.

Ik check uit, uit m'n idyllische huisje en bepakt en doorgezakt rij ik op de scooter het korte stukje naar het verhuurbedrijf. Het zit in de hoofdstraat vlakbij het busstation.Ik heb ruim de tijd dus ga nog even voor m'n favo ontbijt naar Boomelicious. Muesli met fruit en yoghurt. Latte en vers geperste appelsap. Omdat ik bijna 2 uur de tijd heb maak ik m'n blog up to date. Na zoveel relaxe dagen wel tijd om weer wat te posten;-)

Om 12.00 vertrekken we in de mini-van naar Chiang Mai. Het blijft een avontuur die dit. Deze chauffeur heeft zeker weten bij dezelfde rijschool gelest alleen zitten er een aantal andere mini-vans voor ons dus echt gas geven lukt gelukkig niet. Toch kom je weer van alles tegen. Een pick-up truck met een soort kennel op t dak met 6 volgevreten varkentjes erin. En het stuk waar ze net het nieuwe asfalt geteerd hebben zetten ze gewoon af door en hier een daar een tak op te leggen. Tja zo is ook voor iedereen duidelijk dat je er niet mag rijden. Ze zijn nog niet zo dom die Thaiwanezen.

Btw; het is Chinees nieuwjaar op 8 febr vandaar het zo druk en bezet is in Chiang Mai. Vele Chinezen gaan al van te voren naar de plek van het feest... Nou ben benieuwd wat ik ga aantreffen straks...

Cultuursnuiven en veel watervallen!

Dag 5&6 (Erawan, Ayatthuya)

Op de pier komt m'n taxi al vrij snel. Wat een luxe ding voor mij alleen. Hij brengt me naar de Erawan watervallen, 1 van de mooie dingen op mijn verlanglijstje;-)

Ook al is het buiten koud de airco word gelijk op standje bevriezen gezet door de chauffeur. Tenslotte heeft mevrouw wel een VAN gehuurd. Ik geef aan dat het echt koud genoeg is en beiden zijn we blij dat tie uit mag. Na een rit van ruim een uur komen we bij het Erawan national park aan en niet veel verder ligt het begin van de klim naar boven. Vol goede moed begin ik er aan en de taxi chauffeur beloofd op mij te wachten. De pittige klim naar uiteindelijk level 7 is het dubbel en dwars waard. Foto's en filmpjes zeggen meer dan duizend woorden, echt prachtig!

In 2 uur om hoog en in 1 uur terug want ineens hoef je minder foto's te maken natuurlijk.

Ik heb dorst en neem ook wat voor de driver mee. Hij stelt voor dat ik ergens nog wat ga eten en vind ergens een omelet met gebakken groente, het smaakt me goed na zo'n trip. Ondertussen begint het even te stortregeben. Eigenlijk ben je niet voor dit weer naar Thailand gekomen maar tijdens m'n excursies is het eigenlijk wel fijn. We vertrekken maar gauw.

De chauffeur rijd me verder naar hartje Kanchanaburi. Daar heb ik via Greenwoodtravel om een overnachting gevraagd waar ik een beetje mensen kan meeten. Hij raad me Kasem Islands aan, huisjes midden op de rivier op een eiland.

Rond 15.00 komen we aan bij het pondje naar mijn resort. De huisjes liggen er mooi bij maar het ziet er wel heeeeeeel rustig uit. Ik krijg een kamer aan 't water. Mooi plekje weer. Ik pak eerst maar eens een lekkere douche en een middagdutje hoort er eigenlijk ook bij, toch?

M'n middag en avond verloopt rustig. Rond 19.00 ga ik naar het restaurant en blijkbaar de enige. Erg jammer want begin een goed gesprek nu wel een beetje te missen. Vooral het lachen mis ik en dat word best lastig in je eentje. Maar goed. Het eten smaakt heerlijk een super lekkere kokossoep met rijst en ik verwen mezelf met gebakken stukjes ananas met poedersuiker als toetje. Met niemand hoef ik te delen. Das apart en soms best lekker, hihi.

Ik lig om 21.00 op bed, lees en app nog wat en rond middernacht doe ik m'n oogjes dicht. Ik word deze nacht weer wakker rond 3.00 uur maar dit keer lig ik gelukkig maar een uurtje wakker. Het is ook wel een heel rustig plekje dat scheelt. Rond 08.00 word ik uit mijzelf wakker. Yeaaaahhh volgens mij krijg ik ritme!

M'n ontbijtje krijg ik in de mooi aangelegde tuin aan een tafeltje in de zon. Heerlijk die ochtendstralen. Van wim en fia kreeg ik het bericht dat het op Koh Samui echt nog geen goed weer is dus ik geniet nog maar extra. De voordelen van een flexibel reisplan worden me steeds meer duidelijk.

Ik pak m'n spullen en ga alvast bij de pier zitten en lees weer wat spannende bladzijden. Zo'n ereader is toch wel heerlijk. De taxichauffeur die ik via Greenwood had geregeld staat netjes om 12.00 aan de andere kant aan vaste wal op mij te wachten. Het is toch altijd weer even spannend of alles goed verloopt. Maar tot nu toe heel netjes geregeld allemaal hoor.

Rond 14.30 komen we aan bij het treinstation in Ayatthuta. Om 21.00 gaat de nachttrein pas dus ik kan nog mooi even het stadje in. Voor 10 baht kan ik mijn backpack in een bewaakte kamer leggen. 10 baht dat is 25ct. Schattig he. Had al gelezen dat ik ook op de fiets door het historisch park kan, dat lijkt me wel lekker en praktisch. Eerst gaan de we rivier over met een soort pontje voor 5 baht. Het moet niet gekker worden he;-)

Aan de overkant zie ik al gelijk fietsenverhuur. Even later rijd ik voor 40 baht het stadje in op m'n fiets. Ik heb een mandje voorop en in het mandje is een plattegrond vastgemaakt met een wasknijper. Ik krijg nog snel even instructie welke route ik kan nemen. Te beginnen met 'alsmaar rechtdoor'. Ik ben inmiddels gewend aan het links lopen en fietsen dus dat levert geen verassing meer op op de kruisingen. Alhoewel rechts afslaan nog steeds heel raar voelt over links. Ayutthaya is de voormalige hoofdstad van Thailand en barst van de historische tempels, ruïnes en Boeddhabeelden. Ayatthuta staat bekend om de overblijfselen van de oude geruineerde stad door de mensen uit Birma (Birmezen??) welke de stad meer dan 300 jaar geleden binnenvielen en plunderen en vernielden. Een gedeelte van de muren en buddhabeelden staan er nog. Kolossaal is het zeker. Ik vermaak me 2,5 uur in het gebied en besluit de fiets weer in te leveren en nog wat wandelend langs de winkeltjes te gaan. Rond 17.00 kom ik weer terug op het treinstation. Ik eet wat chips en lees wat. Ik zie dat er een monnik tegenover me is komen zitten. En nadat ik bij de tweede keer kijken vriendelijk naar hem buig en lach ziet hij dit als aanleiding voor een goed gesprek. Hij kan best wat engels alleen de manier hoe hij het uitspreekt valt geen worst van te maken. Hij begrijpt mij ook niet altijd dus sommige zinnen doen we 5 keer over en steeds in een andere versie. We knikken wat en lachen wat. Toen hij vroeg hoe oud ik was ging hij rekenen. 40 was een fijn jaar. 38/39 was een heel goed jaar maar m'n 42ste word geen goed jaar. Nou en bedankt. Was getekend; Mr Monnik Himself, je weet wel die oranje.

Het is ondertussen best fris geworden. De gedachte hier nog 2 uur op het winderige station te moeten zitten bevalt me niet en ik moet tenslotte ook wat eten. Ik loop het station weer uit en loop de 'restaurantjes' zeg maar eettentjes af. Uiteindelijk ontdek ik een internationaal restaurant doordat er van alles wat zit en het is er druk. Ik probeer het eerst buiten maar het is zo fris ik verkies toch liever een tafeltje binnen.

Omdat ik soms niet weet of een gerecht pittig is neem ik 2 gerechtjes van de kaart een kokossoep en een curry. Beide heerlijk de currysaus pittig, gelukkig is de saus apart. Tot vlak voor de trein zou vertrekken vermaak ik me in het restaurant. Ik lees nog wat in t volgende spannende boek: moordzaak zonder lijk, gaat over de vermissing van hobby fotograaf henk peters die plotseling verdween op Koninginnedag 2009. Jarl komt ook voor in het boek omdat hij oa. ook de zaak gedraait heeft. Maakt het extra leuk. Ik kende het verhaal al maar nu ook nog de details. Aanrader. Zeker als je meer over moordzaken en opsporing wilt weten, dus als je van CSI houd zeg maar;-)

Eenmaal terug op het station blijkt dat de trein een uur vertraging heeft... Word vervolgd;-)

Na regen in Bangkok komt zonneschijn in Sai Yok / River Kwai Jungle Rafts

Dag 4&5

Ook in Bangkok kan het regenen. Het komt vanochtend met bakken uit de hemel. Gelijk een stuk minder benauwd maar wel een mooi moment om te vertrekken. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan helaas. Klaarwakker. Dus ging ik af en toe maar weer wat lezen of appen. Toch last van het vliegen en het tijdsverschil kennelijk. Maar goed, heb heerlijk gelegen, dan rust je ook zegt moeders altijd;-) En natuurlijk het laatste uurtje voordat de wekker ging sliep ik als een roosje. Ik was nu wel heerlijk op tijd voor m'n ontbijt en heb er maar eens alle tijd voor genomen (pancakes, toast met gebakken ei, cornflakes met melk, koffie en sapjes) en ook maar gelijk m'n volgende blog online gezet.

Vervolgens bepakt en bezakt (of is het bepakt en verzakt, zo voelt het meer) uitgecheckt en ik kreeg weer netjes m'n borg terug. (Geen hangover-praktijken) Ik ben nog even geld gaan pinnen want ATM zullen ze vast niet hebben als je op de rivier slaapt. Vervolgen op de trappen van t hotel gaan wachten. De voucher van reisorganisatie Greenwood voor de zekerheid maar opzichtig in m'n hand zodat ik 'opval'. Om exact 08.00 word ik aangesproken door een man die een bord van Greenwood vast heeft met m'n naam erop en voor ik t weet zit ik al in de taxi. Nu snap ik ook waarom de rit zo prijzig was. Geen busje maar private vervoer. Ik zeg nog net How are you tegen de man. Er is ook een vrouw bij trouwens, samen zitten ze voorin. De man zegt I'm fine thank you maar verder word er niet gepraat. Ik pak m'n ereader er lekker bij en we proberen het drukke Bangkok uit te komen. Na een kwartier worden m'n ogen al moe en binnen een half uur dommel ik weg geloof ik. Ik word rond half 11 wakker, zo dat had ik even nodig. Ik heb vast veel moois onderweg gemist maar een beetje bijslapen ging echt voor nu. Voordeel is dat we er al bijna zijn en voor ik het weet zijn we bij de pier waar de long-tail boten liggen die ons naar de rivierhuisjes brengen. Ik had gelezen dat je pas vanaf 13.00 gratis vervoer kon krijgen en anders kost het 1000 baht(25 euro) als je buiten de vastgestelde tijden naar je resort wilt varen. Ik raak aan de praat met een taxi chauffeur die me nu al probeert de taxirit van morgen te verkopen. Ik vertel dat ik nog niet weet wat m'n planning is en dus dat ik geen idee heb.

Omdat ik al geboekt had mocht ik toch eerder met de boot én gratis. Over de rivier scheurend met de motorlongtailbootjes en langs drie andere river resorts komen we uiteindelijk aan bij de jungle rafts. De foto's en t filmpje laten denk ik het beste zien welke oase van rust ik in beland ben. Gelijk voel ik t vakantie gevoel naar boven komen en als ik na het inchecken over de lange planken naar het een-na-laatste huisje loop weet ik waarom ik steeds hier aan moest denken als ik aan Thailand dacht. Zo mooi en zo heerlijk rustig. Ik douche me snel even af en met de vogelgeluiden en kabbelende golfjes als muziek gooi ik mezelf op t zonnebedje, op de veranda, ik smeer me in en kom ondertussen echt even bij van alle heftige indrukken van afgelopen dagen, het afscheid, het vliegen en het drukke Bangkok... Hier doen we het voor... Voor ik t weet dommel ik alweer weg. Om niet gelijk te verbranden verplaatst ik m'n powernap maar even naar de hangmat onder het overdekte gedeelte. 2 uurtjes tukken later kom ik weer op aarde voor m'n gevoel. Was echt moe!

Ik spring weer onder de douche. Inmiddels is het wat bewolkt en kan ik lekker verder lezen op m'n zonnebedje zonder gelijk te verbranden.

Ik heb gelijk m'n trip naar het erawan national park geregeld voor de volgende dag. Dat zit gelijk ontspannender. Ook het vervoer naar Kanchanaburi zit er bij in. Waarschijnlijk wacht de chauffeur gewoon op me als ik naar de erawan watervallen ga, mag ook wel voor die prijs;-)

Ik duik weer in m'n boek, het is interessant, was in t vliegtuig al begonnen in Kieft, gaat over voetballer Willem Kieft, van voetballerprof tot cocaïne verslaafde. Een eenzame man In zijn bestaan, erg heftig.

Om 19.00 zou het diner klaar staan. Toen ik aan tafel schoof kreeg ik al gelijk allerlei lekkers voorgeschoteld, 5 schaaltjes met van alles, je moet wel zelf even proeven welke pittig is of niet. Moet je net mij hebben... Ik heb de roodgekleurde gerechten maar als laatste geprobeerd. 1 gerecht was voor mij net iets te pittig. De rest ging prima en was heerlijk. Ik ken niet alle groenten hier maar er zitten hele lekkere dingen tussen. Het lijkt op kleine granaatappel, je kauwt erop als komkommer maar t proeft ongeveer naar courgette, iemand die er op aan slaat?

De manager komt vervolgens aan mijn tafel vertellen dat morgen tussen 07.00 en 07.30 olifanten zich komen wassen ter hoogte van het restaurant dus mocht ik het willen aanschouwen... Ik beloof niks maar wil dit natuurlijk maar al te graag zien.

Aangezien er geen stroom is (ook geen warm water dus) gebruiken ze savonds overal olielampjes, dit ziet er heel warm/gezellig en romantisch uit. Ik loop weer terug naar m'n huisje via de galerij van flikkerende olielampjes. Ik lees nog wat voor m'n huisje en rond 21.00 lig ik in bed. Kan nu echt wel slapen. Hopelijk een hele nacht. Rond 01.00 word ik toch weer wakker, klaarwakker. Ik lees en app nog wat en rond 02.30 probeer ik weer verder te slapen. Dit keer probeer ik het met oordoppen en dat werkt. Tot 05.00 slaap ik door en nog een uurtje dommelen erbij en weer heb ik gewonnen van de wekker.

Ik sta in alle rust op. Het is nog donker dus met behulp van een nepkaars en m'n dynamolamp maak ik er wat moois van in de douche.

Om 07.15 zit ik aan m'n ontbijt en zoals je op de foto ziet weer met fenomenaal uitzicht. En dan ook nog Dombo op visite die me alleen maar aardig vind als ik iets lekkers in m'n handen heb. Gelukkig mogen we hem fruit geven en Dombo staat als dankjewel even model voor mijn selfie met hem. Thank you!

Iets eerder dan 09.00 neem ik afscheid van een heel mooi plekje op de rivier. Memories for life!

Hello from the other side!

Dag 2&3

Met de chauffeur van Greenwood gaan we de drukte in, richting Bangkok city somewhere;-) we pakken de tolweg, niet dat het opschiet maar voor 100 baht met z'n 5-en (2,50) rijden we toch maar mooi met 8 rijbanen naast elkaar allemaal dezelfde kant op en iedereen is continu aan het ritsen. Wat me gelijk opvalt is dat er door niemand getuuterd word. Iedereen accepteert het invoegen gewoon van elkaar. Overigens het eerste echtpaar wat ik ontmoette op de AirPort van Bangkok die ook naar hetzelfde hotel gingen zijn Wim en Fia Vink uit de buurt van Rotterdam. En hoe toevallig; u raad het al; Wim heeft tot zijn 57ste gediend voor politie Rotterdam. Is dat niet bijzonder?

Bij het hotel (PrincePalace) krijgen we allemaal een kamer. Ik fris me even op en om m'n dorst te lessen en de vakantie in te luiden neem ik eerst een lekkere fruitcocktail aan de bar bij het zwembad met uitzicht op Bangkok city, wauw. Wel verdiend! De vakantie is nu toch echt begonnen. Een beetje onwennig nog kijk ik om me heen en aanschouw de mensen, zoveel soorten, maten en kleuren. Ik raak aan de praat met een deftige Franse dame die met haar man en dochter in de lobby aan het wachten zijn op hun transfer terug naar huis. Ze kan Nederlands en laat trots haar vakantiekiekjes zien. Nu heb ik al vele manieren mensen sommige eilanden horen uitspreken maar t eiland Kho Phi Phi (spreek uit koo pie pie) werd door haar wel heel grappig uitgesproken als 'koffie fie' haar enthousiasme werkt aanstekelijk en ik noteer wat tips in m'n iPhone. Je weet tenslotte maar nooit. Vlak voordat ze vertrekken schuift er nog een Nederlandse man en vrouw aan en die willen ook graag babbelen merk ik;-) ik sta eigenlijk op t punt wat te gaan eten... maar goed, geen haast. Het stel overwinterd vaak 2 maanden per jaar in Azië, dit keer gaan ze ook naar Vietnam.

Op een gegeven moment moet ik toch echt gaan want ik krijg trek. Ik pak wat spullen van m'n kamer en binnen een paar minuten zit ik een rose taxi richting... nou doe maar Kho San road hè? Nu we er toch zijn. Het is rond 22.00 als ik er aan kom. Het blijkt inderdaad een drukke winkelstraat met ontzettend veel winkels, barretjes en eetkraampjes langs beide kanten. Hier komen veel backpackers zie ik en er zijn er al genoeg dronken. Ik loop de straat in en na wat 'gedegen' warenonderzoek gedaan te hebben eet ik mijn eerste pad tai op straat bij 2 dames. Als ik achter hun kraam aan de tafeltjes plaats neem zie ik dat de kokkin op 2 halve stoep tegels achter haar kraampje staat. Iets langer zijn maakt net iets meer indruk natuurlijk;-)

Na m'n eten en weer een lekkere fruitjuice wil ik nog wat geld pinnen maar blijk ik m'n pas niet op 'wereldpinnen' gezet te hebben. En nu? Gelukkig had ik nog euro's maar nergens meer een bank open om te wisselen. Dan maar bij een winkel vragen of ze euro's willen. En ja hoor bij de tweede is het raak. 10 euro gewisseld en weer meer dan genoeg geld voor de taxi (100 baht=2,50) Bij het hotel aangekomen heb ik dit gelijk in orde kunnen maken en na wat rommelen op de kamer deed ik rond 02.00 m'n oogjes dicht.

Om 08.30 werd ik uit mezelf wakker. Ideaal tijdstip en wat heb ik heerlijk geslapen. Aan één stuk. Fijn hoor. Prima bed ook. Vandaag staat de fietstour op het programma maar eerst lekker ontbijten. Wat veel keus. Al snel vallen mijn ogen op de pancakes en mijn dag kan nu al niet meer stuk. Het Nederlandse stel heeft een stoel voor me bijgeschoven en ik ontbijt gezellig bij hun aan tafel. Met Wim en Fia heb ik in de lobby afgesproken. Zij gaan ook de fietstour doen en we pakken samen de tuktuk. Voor die tijd wil ik nog even langs het kantoor van Greenwood en daar bespreek ik de reis (2 nachten) naar Kanchanaburi en de Erawan watervallen. Ik wil heel graag in een huisje op het water en heb een nacht kunnen boeken in het River Kwai jungle raft hotel. Ook de nachttrein naar Chiang Mai heb ik gelijk maar besproken. Zo heb ik de eerste paar dagen mooi op de rit en ben ik onder de pannen qua vervoer.

Hierna zijn we dus met z'n 3-en in de tuktuk naar co van kessel gegaan. Ook een belevenis in zon wagentje, lijkt wel een discobusje met discolampen etc. Ik heb uiteindelijk de 3-hour Tour gedaan, wilde wel 5 uur doen maar t zwembad lokte ook wel. De fietstour was heel bijzonder, dwars door Chinatown, echt super, de foto's en filmpjes (die volgen) zeggen meer dan ik kan typen. Met de tuktuk zijn we weer terug gegaan en toen inderdaad m'n verdiende plons in het zwembad gedaan. Wat was dat heerlijk zeg. Ff afkoelen na die kilometers in de hitte. Het fietsen was prima te doen hoor maar je plakt zo... Daarna lekker gedoucht en mezelf verwend met een tafeltje voor 1 aan t zwembad met uitzicht op Bangkok skyline en het gastoptreden van vanavond was natuurlijk van niemand minder dan...?? Yoko Ono?? Althans daar leek tie op;-)) Deze uitvoering van het eeuwenoude 'yesterday all mt troubles seems so far away' is wel heel bijzonder.

Morgen (zondag) moet ik alweer vroeg op (06.00) voor transfer naar 1 van m'n wensen, de drijvende huisjes op het water! Dus ik ga maar eens naar bed! Foto's volgen (kan er trouwens 200 plaatsen hoor dus sponseren hoeft (nog) niet!

My dream has started

Dag 1

Eindelijk is het dan zo ver, de dag dat 'de grote meiden reis' mag beginnen. Een droom die werkelijkheid word; backpacken in Thailand. En dit keer helemaal alleen! Ondanks dat ik het de laatste 2 weken wel erg spannend begon te vinden heb ik er onwijs zin in en wil ik dit heel graag doen. Dit keer met een globaal plan, niks geboekt, onder het motto let it go, let it go! Mijn idee: 2 weken naar het noorden en 2 weken naar het zuiden, best globaal vind je ook niet?

Gister en vandaag alles gepakt, na veel gelezen te hebben wist ik dat 1 ding belangrijk was, niet teveel meenemen. Je moet je voorstellen dat je een maand weggaat, maar je mag alleen maar 1 stuks handbagage mee, zo voelt t ongeveer. HELP. Eerst dacht ik heel stoer dat ik heel minimalistisch zou gaan maar ik heb uiteindelijk gewoon m'n make-up in m'n tas gestopt en niet te vergeten; een föhn. Weliswaar een kleine reisföhn maar toch. Eerst maar eens kijken hoe dit bevalt. Minder kan altijd nog. En vanuit Indonesië weet ik dat ze echt niets in mijn maat hebben dus iets kopen op een markt ofzo is er niet echt bij denk ik.

Toen de rugzak woensdag gepakt was en ik donderdag morgen mijn toiletspullen erbij deed dacht ik echt dat ik minimaal 20 kg in m'n backpack had, niets is minder waar zo vertelt de foto;-)

Donderdag eind van de middag gingen we dan echt! Ray bracht me naar Schiphol (lief!) en samen konden we nog een rustig hapje eten want de vlucht BR 75 met EvaAir had een half uurtje vertraging, kwam goed uit. Na ons afscheid ging ik via de douane naar de gate maar natuurlijk niet voordat ik nog een geurtje en een Linda gescoord had. (als ik m uit heb en weer mee terugneem is ie voor jou Aluap;-)

De vlucht had uiteindelijk bijna 2 uur vertraging waarvan we het laatste uur al in het vliegtuig zaten. Uiteindelijk gingen we dan echt. Ik heb een leuke film gestart en we kregen al snel wat eten. Hierna heb ik de wonderpil van de huisarts erin gegooid en binnen no-time dommelde ik weg en heb ik echt even 4 uur goed geslapen, met oogmasker, opblaasbaar kussen en oordoppen natuurlijk, als een echte prinses;-). 3 uurtjes voor tijd werd ik wakker en kon ik alvast aan het daglicht wennen en nog wat muziek luisteren. (Simply Red) De piloot heeft volgens mij vol gas gegeven want in de lucht hebben we een uur goed gemaakt van de vertraging. Hierdoor zijn we uiteindelijk om 15.30 geland in Bangkok. Yeaah we arrived!! Btw foto's uploaden gaat heel traag of niet dus soms moeten jullie wat langer wachten op de bijbehorende foto's ;-)