Dag 4&5

Ook in Bangkok kan het regenen. Het komt vanochtend met bakken uit de hemel. Gelijk een stuk minder benauwd maar wel een mooi moment om te vertrekken. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan helaas. Klaarwakker. Dus ging ik af en toe maar weer wat lezen of appen. Toch last van het vliegen en het tijdsverschil kennelijk. Maar goed, heb heerlijk gelegen, dan rust je ook zegt moeders altijd;-) En natuurlijk het laatste uurtje voordat de wekker ging sliep ik als een roosje. Ik was nu wel heerlijk op tijd voor m'n ontbijt en heb er maar eens alle tijd voor genomen (pancakes, toast met gebakken ei, cornflakes met melk, koffie en sapjes) en ook maar gelijk m'n volgende blog online gezet.

Vervolgens bepakt en bezakt (of is het bepakt en verzakt, zo voelt het meer) uitgecheckt en ik kreeg weer netjes m'n borg terug. (Geen hangover-praktijken) Ik ben nog even geld gaan pinnen want ATM zullen ze vast niet hebben als je op de rivier slaapt. Vervolgen op de trappen van t hotel gaan wachten. De voucher van reisorganisatie Greenwood voor de zekerheid maar opzichtig in m'n hand zodat ik 'opval'. Om exact 08.00 word ik aangesproken door een man die een bord van Greenwood vast heeft met m'n naam erop en voor ik t weet zit ik al in de taxi. Nu snap ik ook waarom de rit zo prijzig was. Geen busje maar private vervoer. Ik zeg nog net How are you tegen de man. Er is ook een vrouw bij trouwens, samen zitten ze voorin. De man zegt I'm fine thank you maar verder word er niet gepraat. Ik pak m'n ereader er lekker bij en we proberen het drukke Bangkok uit te komen. Na een kwartier worden m'n ogen al moe en binnen een half uur dommel ik weg geloof ik. Ik word rond half 11 wakker, zo dat had ik even nodig. Ik heb vast veel moois onderweg gemist maar een beetje bijslapen ging echt voor nu. Voordeel is dat we er al bijna zijn en voor ik het weet zijn we bij de pier waar de long-tail boten liggen die ons naar de rivierhuisjes brengen. Ik had gelezen dat je pas vanaf 13.00 gratis vervoer kon krijgen en anders kost het 1000 baht(25 euro) als je buiten de vastgestelde tijden naar je resort wilt varen. Ik raak aan de praat met een taxi chauffeur die me nu al probeert de taxirit van morgen te verkopen. Ik vertel dat ik nog niet weet wat m'n planning is en dus dat ik geen idee heb.

Omdat ik al geboekt had mocht ik toch eerder met de boot én gratis. Over de rivier scheurend met de motorlongtailbootjes en langs drie andere river resorts komen we uiteindelijk aan bij de jungle rafts. De foto's en t filmpje laten denk ik het beste zien welke oase van rust ik in beland ben. Gelijk voel ik t vakantie gevoel naar boven komen en als ik na het inchecken over de lange planken naar het een-na-laatste huisje loop weet ik waarom ik steeds hier aan moest denken als ik aan Thailand dacht. Zo mooi en zo heerlijk rustig. Ik douche me snel even af en met de vogelgeluiden en kabbelende golfjes als muziek gooi ik mezelf op t zonnebedje, op de veranda, ik smeer me in en kom ondertussen echt even bij van alle heftige indrukken van afgelopen dagen, het afscheid, het vliegen en het drukke Bangkok... Hier doen we het voor... Voor ik t weet dommel ik alweer weg. Om niet gelijk te verbranden verplaatst ik m'n powernap maar even naar de hangmat onder het overdekte gedeelte. 2 uurtjes tukken later kom ik weer op aarde voor m'n gevoel. Was echt moe!

Ik spring weer onder de douche. Inmiddels is het wat bewolkt en kan ik lekker verder lezen op m'n zonnebedje zonder gelijk te verbranden.

Ik heb gelijk m'n trip naar het erawan national park geregeld voor de volgende dag. Dat zit gelijk ontspannender. Ook het vervoer naar Kanchanaburi zit er bij in. Waarschijnlijk wacht de chauffeur gewoon op me als ik naar de erawan watervallen ga, mag ook wel voor die prijs;-)

Ik duik weer in m'n boek, het is interessant, was in t vliegtuig al begonnen in Kieft, gaat over voetballer Willem Kieft, van voetballerprof tot cocaïne verslaafde. Een eenzame man In zijn bestaan, erg heftig.

Om 19.00 zou het diner klaar staan. Toen ik aan tafel schoof kreeg ik al gelijk allerlei lekkers voorgeschoteld, 5 schaaltjes met van alles, je moet wel zelf even proeven welke pittig is of niet. Moet je net mij hebben... Ik heb de roodgekleurde gerechten maar als laatste geprobeerd. 1 gerecht was voor mij net iets te pittig. De rest ging prima en was heerlijk. Ik ken niet alle groenten hier maar er zitten hele lekkere dingen tussen. Het lijkt op kleine granaatappel, je kauwt erop als komkommer maar t proeft ongeveer naar courgette, iemand die er op aan slaat?

De manager komt vervolgens aan mijn tafel vertellen dat morgen tussen 07.00 en 07.30 olifanten zich komen wassen ter hoogte van het restaurant dus mocht ik het willen aanschouwen... Ik beloof niks maar wil dit natuurlijk maar al te graag zien.

Aangezien er geen stroom is (ook geen warm water dus) gebruiken ze savonds overal olielampjes, dit ziet er heel warm/gezellig en romantisch uit. Ik loop weer terug naar m'n huisje via de galerij van flikkerende olielampjes. Ik lees nog wat voor m'n huisje en rond 21.00 lig ik in bed. Kan nu echt wel slapen. Hopelijk een hele nacht. Rond 01.00 word ik toch weer wakker, klaarwakker. Ik lees en app nog wat en rond 02.30 probeer ik weer verder te slapen. Dit keer probeer ik het met oordoppen en dat werkt. Tot 05.00 slaap ik door en nog een uurtje dommelen erbij en weer heb ik gewonnen van de wekker.

Ik sta in alle rust op. Het is nog donker dus met behulp van een nepkaars en m'n dynamolamp maak ik er wat moois van in de douche.

Om 07.15 zit ik aan m'n ontbijt en zoals je op de foto ziet weer met fenomenaal uitzicht. En dan ook nog Dombo op visite die me alleen maar aardig vind als ik iets lekkers in m'n handen heb. Gelukkig mogen we hem fruit geven en Dombo staat als dankjewel even model voor mijn selfie met hem. Thank you!

Iets eerder dan 09.00 neem ik afscheid van een heel mooi plekje op de rivier. Memories for life!